ΣΠΙΛΟΙ ΜΕΛΑΓΧΡΩΜΑΤΙΚΟΙ, ΣΠΙΛΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟΙ

Οι σπιλοκυτταρικοι σπίλοι παρατηρούνται κατά τη γέννηση η εμφανίζονται κατά την παιδική ηλικία, την εφηβεία η και αργότερα. εντοπίζονται σε οποιοδήποτε σημείο της επιφάνεια στου δέρματος, είναι πολλοί συχνοί, ανευρίσκονται στο 93% του γενικού πληθυσμού.

Οι σπίλοι λαμβάνουν διαφορές κλινικές μορφές όσον αφόρα τη χροιά, το μέγεθος, τη μορφή ,τη σύσταση ,και την εντόπιση τούτοι κλινικές τους μορφές είναι 5:

  • επίπεδη
  • ελαφρώς επηρμενη
  • θηλωματωδη
  • θολωτή
  • μισχωτη

Οι φακοειδής σπίλοι είναι άλλωστε επίπεδοι και άλλοτε διηθημένοι και ελαφρώς επηρμένοι.

Οι δισκοειδής σπίλοι έχουν διάμετρο από 2-5 εκατοστά, βαθειά μελανή χροιά και έχουν την τάση προς περιφερική επέκταση.

Οι θολωτοί σπίλοι έχουν επιφάνεια θολωτής χροιάς έντονα μελανή(ανθρακι)και μέγεθος από ενός κόκκου καφέ έως κάστανου.

Οι σπίλοι υπό μορφή πλακάς υπάρχουν κατά τη γέννηση και έχουν σχήμα πλακάς συνήθως στρογγυλής, διαμέτρου πολλών εκατοστών, χροιά έντονα μελανή και η επιφάνεια της πλακάς καλύπτεται από τρίχες. η συχνότητα εξαλλαγής τους είναι 6-30%.

Οι σπίλοι υπό μορφή κρεμάμενης τερμυνθου έχουν χροιά καστανή η μελανή και βάση περισφιγμένη η μισχωτη και συνήθως εμφανίζονται σε ηλικιωμένα άτομα.

Οι ηβωδεις σπίλοι είναι η συνηθέστερη μορφή σπιλοκυτταρικων σπίλων και εμφανίζονται συχνότερα στους ενήλικες και εκλεκτικά στο πρόσωπο. το μέγεθος τους είναι φακής έως και ρεβιθιού.

Το σχήμα τους είναι ημισφαιρικό, η επιφάνεια τους ομαλή και η σύσταση τους ελαστική. στην επιφάνεια τους εκφύονται πολλές τρίχες οι χροιά τους είναι συνήθως κιτρινάδια, λευκορόδινη η του φυσιολογικού δέρματος.

Σπίλοι σπιλοκυταρικοι μη μελαγχρωματικοι:

Πολλοί σπίλοι όπως πχ οι ιώδεις ,οι μισχωτοι είναι δυνατόν να έχουν την χροιά του φυσιολογικού δέρματος η χροιά ρόδινη, ερυθροροδινη η ερυθροιωδη.

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η πρόγνωση των σπιλοκυτταρικων σπίλων είναι καλή, οι σπίλοι παραμένουν στάσιμοι η είτε επεκτείνονται βραδέως είτε υποστρέφονται.

Σημαντικό είναι να τονίσουμε ότι παράγοντες όπως η ηλιακή ακτινοβολία μπορούν να επηρεάσουν τον αριθμό αλλά και τη εξέλιξη των μελαχρωματικων σπίλων καθώς και η εγκυμοσύνη για τις γυναίκες, χωρίς αυτό να σημαίνει κακοήθη εναλλαγή.

Ωστόσο οι σπίλοι μπορεί να εξαλλαχθούν σε κακοήθες μελάνωμα. συχνότερα εναλλάσσονται οι σπίλοι ασύμμετρου σχήματος, βαθιάς μελάνης χροιάς η δίχρωμοι, και με τάση προς επέκταση καθώς οι σπίλοι των πελμάτων. άτομα με το σύνδρομο των πολλαπλών σπίλων(πάνω από 100 σε αριθμό)έχουν αυξημένο κίνδυνο εναλλαγής.

Υποψία για εναλλαγή αποτελούν:

  • αύξηση του όγκου του σπίλου
  • ταχεία αλλοίωση της χροιάς του
  • εμφάνιση ερυθήματος γύρω από το σπίλο
  • εμφάνιση πόνου
  • ελκωση και αιμορραγία

  Η εξέταση ( κλινική και δερματοσκοπηση -χαρτογράφηση σπίλων είναι επιβεβλημένη μολονότι η βιοψία και μονό είναι ο απόλυτος δείκτης διάγνωσης.

Παρά ταύτα η δερματοσκοπηση σε συνδυασμό της κλινικής εκτίμησης του εμπείρου δερματοχειρουργου είναι το κριτήριο της αφαίρεσης τους η όχι.

Η συχνή παρακολούθηση από το δερματολόγο των σπίλων είναι επιβεβλημένη.

Η εξάχνωση των σπιλοκυταρικων σπίλων με υπεραιμικό laser διοξειδίου αποτελεί θεραπεία εκλογής η οποία συνδυάζεται συνήθως και με λήψη βιοψίας, έτσι αποφεύγεται η τομή και το ράμμα και η δυσμορφία που μπορεί να προκαλέσει η τοποθέτηση ραμμάτων.

Η παρουσία σπίλων σε σημεία τριβής ( π.χ. στη περιοχή όπου δένει ο στηθόδεσμος η στη ζώνη του παντελονιού) κρίνεται απαραίτητη λογού του συνεχή μικροτραυματισμού μέσω της τριβής.

Η αφαίρεση σπίλων με laser είναι μέθοδος ανώδυνη, αναίμακτη χωρίς τομή και ράμματα που προσφέρει άριστο αισθητικό αποτέλεσμα.